Seninle konuşuyorum hep için için…
Gülmelerim hep sana…
Ağlamak isteyip de ağlayamayışlarım hep sana doğru gidiyor…
Seni sevdim demeye zorlanmıyorum…
Sevdim derken de burukluklar dolduruyor içimi…
Yalnızlığımın örtüsü hep sensin… Sende kalan yılarım, günlerim saatlerim bir bir, tane tane dökülüyor kum saatinin alt kavanozuna…
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bir rüzgâr esintisindeki yaprak kıpırdayışı kadar hatırlanıp bir merhaba denilme eksikliği veya diyebilme eksiği bu yüreğimi sigaranın külüne çeviren görüntüsü belki de bu…
Sallanıyorum bir geçmiş bir de gelecek köprüsünden lüks bir otomobille geçer gibi…
Zorlamasına geçen hayatımın çoğu günleri en güzel baharlara, yazlara, deniz kenarındaki dalga sesine hasretken, almış başını ellerinin arasına saçının tellerini birbirine dolamaya çalışan mutlu görüntülü bir ben, boğulmuş hüzünlü kadın…
Hiç kimseye kimsesizim demedim…
Hiç kimseye yalnızım demedim…
herzaman ki ustaca..
işlenmiş mozaik gibi emek emek.
kutluyorum
namık cem
Güçlü kaleminizi tebrik ediyorum Mustafa bey,harikulade bir çalışma efendim.+ (ant)
Saygılarımla
Muhterem kardeşim, şiirinizi yürekten okudum.Tebrik ederim, yüreğine düşüncene sağlık,
Yer yüzündeki tüm güzellikler senin olsun.Hoşca kal.Sevgiler
YÜREĞİNE KALEMİNE SAĞLIK......BİR SOLUKTA OKUDUM. TEBRİKLER DOSTYÜREK.
gayet akici ve ögretici bir finale erisiyoruz hikayenin sonunda...kutluyorum üstadim
saygilarimla
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta