Çürüyen Halimin Sesi Şiiri - İnan Karataş

İçinden kolayca çıkılan halimden bir nefret çağrısı değildi bu
Her çoğul çaprazın kavramına bir kopça olmak gibi düşler birikir
Düşünmeden daldığım kokulara arzunun hızını yerleştirmek gücünü taşıyarak.
Tertipsiz bekleyerek sayfalara düşen sarih bakışları yakalamak tutkusunda
Tinsel çırpınmalardan uyanmış sıcaklığa sarılacak var olmadır bu.

İçtekine düşenin yalvarmasının karşıtıydı kısılan sesimin dalgası
Dala çıka topladığım çıralardan yanmayı bilmeyenleri tutarak
Çoştuğum her solukta yarılmayı sezmek gibi yarım kalır satırlarım.
Bu çağcıl toplanmalar etrafında hep bezenmiş suretler belirirken
Uygun düşen geçicilikten çürüyen halim çıkar çığlığa sığınan.

Ne zaman bir ahenk görsem yapay birikintilerden bir buğu yanaşır
Sabahların beklenti ezen tarafından yakıcı tutarlılığın yağdığı tavırlarıma.
Bitmek bilmeyen hazların çağrısıyla çelişik yanaşmalara düşerken
Tözüme aykırı her gülüşüm yamadır kabuğumda süregelen kavgada.
Geliştiren başlangıçlardan uzaklaşarak usulca yaklaştığım çürümenin sesidir bu.

17.07. 2021