Sen gittin gideli deli gönlüm kendinde değil belli
O kadar şaşırdı ki eli ayağı titriyor belli
Sen uzaklaştın kurtuldun bu dünyanın temeli
Toprağı oluşturuyor o çürüyen bedenin
Değil mi?
Düşünüyorum o zaman geçmişi
Yüz yıllarca yaşayan babamı,dedemi ve onlardan öncekileri
Hepsi de bu toprağın içerisinde değil mi?
Bak sen Allah'ın işine karışmak için değilde
Yediğimiz içtiğimiz sular bile toprağın içinde değilmi?
Demek ki bedenler kaybolmuyor,şekil değiştirip
Dönüyor dünyanın içinde belki bir parçası
Yediğin meyvedeydi
İçtiğin suyun içindeydi
Yaşamak bumu acaba düşün bilmece gibi
Rahatladım be
Birgün karşılaşacağız inanıyorum
Çürüyen bedeninle
05.05.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 5.5.2008 20:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın bir döngü olduğunu anladım bu şiiri yazarken,peki ruh? Ne yapıyor o zaman
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/05/curuyen-bedeninle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!