Çürüttün Beni! Şiiri - Ramazan Ece

Gurbetlik çürüttün beni
Zincire vurdun elimi
Sormadan attın içeri
Gurbetlik çürüttün beni!

Mahpus kaldım ben içerde
Soran yok acaba nerde
Hayat yok ki bu ellerde
Gurbetlik çürüttün beni!

Garip olduğumdan beri
Çektikçe o çileleri
Yaşamıyorum inan ki
Gurbetlik çürüttün beni!

Mübârek gün, aylar nedir
Namaz için Cuma nedir
Unutturan gurbetliktir
Gurbetlik çürüttün beni!

Sıkıldım Kurân isterim
Okumasını özledim
Yoksa geçmez kederlerim
Gurbetlik çürüttün beni!

Duysam ezânın sesini
Yapsam Allah’ın emrini
Bilmem ne olacak san ki
Gurbetlik çürüttün beni!

Gönlüm yara kalbim yara
Nasıl düştüm bu diyara
Muhtacım ben can dostlara
Gurbetlik çürüttün beni!

Kaderimdir bu bir kere
Levme edilmez kadere
Allah’ım sen ver bir çâre
Gurbetlik çürüttün beni!

Ramazan Ece /Batman