Çürütmüşsün Yüreğini Sevmekten

Yâr, yar diyor!
Çürütmüşsün yüreğini sevmekten,
Artık sevsen de bir sevmesen de,
Sonra iki damla gözyaşı dökmüşsün;

Değmeyecek değersizliklere verdiğin değerlere,
Unutmuşsun umutsuz umutların verdiği umutları,
Ve sonra yine sevmişsin..
Sevmişsin sevmesine de!
Aşktan çürümüş bir kere yürek,
Kimi sevsen, kimin uğruna ölsen!
Yine onun yokluğunda ki kimsesizliğin kalmış,
Avuç kırıklarında..

Sonra ne olmuş dedim?
Sevmekten kim ölmüş ki dedi!
Ben öldüm uğruna (ulan) ben dedim..
Yine duymadı beni!
Bütün dillerde sustu ve yüzüme sessizliğini haykırdı..

Yâr, Yâr!
Çürütmüşsün yüreğini sevmekten...