Cürüm Şiiri - Serhat Fidan

Dışarıya çıktım
Gökyüzünde demirden yapma bulutlar
Yağmuru irinden alan yaralar dolu
Toprak ölüm doğurmakta
İnsanlar pislik içinde yüzmekte
Kaldırımlar günah yuvaları
Binekler yoksulluğun parçası
Değer üç beşe satılmış
Hayatlar et yığınlarına dönmüş
Şekerler zehire
Zehirler şekere
Ölüm hayata
Ölümsüzlük ölüme dönmüş
Bir güle hasret kalmış insanlık
Bir gülüşe hasret kalmış insan
Tozun toprağın içinde debelenen çocuk
Kaldırım taşlarına hapis edilmiş
Papatyalar gelincik çiçekleri görünmez olmuş
Güzellikler heba olmuş
Sular kirlenmiş
Denizler kurumuş
Okyanuslar can çekişir olmuş
Dostlar düşman
Düşmanlar dost olmuş
Aldatanlar yar
Yarlar heba olmuş
Çürümüş insanlık
Çürümüş hayatlar
Cürümler ağır gelmiş
İnsanlık kurtarıcı arar olmuş
Kurtarıcı bihaber kalmış
Karanlık çökerken güne
Işıklar söndürülmüş
Adalet zalimleşmiş
Zalimler hak arar olmuş
Dostluk ölmüş
Arkadaşlık intihar etmiş

Kıyamet kopmuş
Cehennemler yanmış
Hak haka koşmuş
Mizanda eden ettiğini buldu....