yaşanan hiçbir şey şaka değil, vahşettir
ve ağlamak; en içten şarkısıdır insanın
insan doğuran silah resmi yapabilir misin abidin
ve tuz gölü, yarasına merhem olur mu insanın
ya da yetişebileceği bir ufku var mıdır gidilecek
hiçbir dağın ardı muğlak değil artık
hangi kuyuya kimin ağlayacağı yazılıdır kağıtlarda
hangi şehir terketti de beni
sana sığındım düşlek kadın
hangi ana kaldıramadı uğultusunu yalnızlığımın
ve insan, hep kendine çıkan bir yokuştur
kendinden başka tanrısı yok insanın
merhamet dileyeceği
Kayıt Tarihi : 1.5.2011 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)