Çürük bir lâkırdıydı baharım

bedenime dar geliyor zaman
hilkât garibesi sabr-ı tevazu
çalınmış anahtarı gökyüzünün
güneş kaçkını emirler
idare lâmbasında yanmış fitil
kabulüm katlanır sürgünde ay tutulmasına
ışıksız yollara düşmüş biçare yıldızlar
farkındalığımda karanlık yüzü kaldırımların
kupkuru ağlayışlarım gözyaşı sızısıdır
say ki insanlığın temeli
içe doğru sessiz yakarışlar salgını
ve mütemadiyen mutasyon çılgınlığı
dingin bir kaos çağırıyor cadde-meydan merakları
ver elini densiz deli-kanım eldiven'siz tut dilimi
sedyelerde sevgi adında konsomatris
ve parasız ölümsel
değişimde mikro tasarımlar saygısız ve sayısız kovid'im
hekim'siz
gönül çipiyle nikâhlı dijital edalar-
ve..
yarını sorma düne çarpılı soyut tarih
ve bir daha şiir yazmaya gelme virüs soylu kalem !