Ezan vaktidir ismin her duyduğumda ardından ibadete daldığım. Ellerin cennetin tanığı. Ben tüm yüzsüzlüğüyle seni sevmeye yeltenen divane. Oradasın evet biliyorum hatta burada kanapemde oturan, çayımı yudumlayansın. Tüm gerçekliğisin dünyanın benim sadece düşlerim.
5 yaşında lunapark dönüşüm, göklere uçup giden mavi balonum. Ben tüm gurursuzluğuyla arkandan ağlayan çilli küçük çocuk. Buradasın gösterdiğim yerde.
Gençliğim gurbete gidişlerisin, annemin yemekleri babamın kolları. Ben tüm utangaçlığıyla seni özleyen 20’lerinde delikanlı. Oradasın evet biliyorum, bakıp başkasına, ellerini tutan sarılansın benimse hayallerim.
Suratımdaki çizgiler, yavaş yavaş ağıran saçlarım titremeye başlayan vücudumsun. Ben tüm ihtiyarlığıyla kalbinde hala seni taşıyanım. Hala oradasın söylediğim yerde.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta