Çürüdüm Şiiri - Ahmet Ergin

Boşa doldurdum dolmadı
Ben kendimi yoruyorum
Doluya koydum almadı
Günden güne eriyorum

Elimden tutacak kul yok
Pabuç delik cepte pul yok
Ölümden öteye yol yok
Öldüğümü görüyorum

Sırtımda bir yük günahım
Hüseyin’den fazla ahım
Affet beni padişahım
Nar üstünde yürüyorum

Gönlüm gamlı gözüm yaşlı
Ekmek bekler karakaşlı
Dert ortağım ağır başlı
Medet hayal kuruyorum

Yaşadığım her gün böyle
Ömrüm geçti sürgün böyle
Görmedim iyi gün böyle
İsyana mı giriyorum

Tüp takılmaz ocak yanmaz
Halim bu duyan inanmaz
Bebek ağlar sesi dinmez
Şekerli su veriyorum

Süt lüks oldu evimize
Ev yok dönek köyümüze
Şehir bizim neyimize
Dizlerime vuruyorum

Zindan bizi yiyemedi
Devlet adam sayamadı
Bir dost sesim duyamadı
Ben boşuna ürüyorum

Ahmedi der yanım yoktur
Yaram derin acım çoktur
Tanığım şahidim Hak’tır
Paslanmışım çürüyorum…