Cürmüm yetmez'ki bende aşk od'una yanayım
İçip aşkın şarabın doya doya kanayım
Yıkıktır gönül evim yoktur tahtım sarayım
Boş boşuna gönlünü od,a yakanlardanım
Kullara kul olmadım, olmam nefsime esir
Bu zavallı sevmeyi, birazda zor becerir
Sevmek zor iş,bir aslı, birde kerem gerekir
Gönlümün sarayını vurup yıkanlardanım
Gerçek aşıklar yandı ahı sardı âlemi
Ferhat dağları deldi kesti bizden selamı
Bir vefasıza gönül verdim buldum belamı
Rabbi yesir olmayan yüze bakanlardanım
Keşke bende yanaydım aşkın nârlı od,una
Mecnun gibi varaydım hak sevdanın tadına
Şeyrani eremedi dünyada muradına
Gözünden yaş yerine kanlar dökenlerdenim
Kayıt Tarihi : 19.7.2010 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (20)