Cürmüm yetmedi Şiiri - Ekrem Şabo

Yüzümün karanlığı ayan beyan
Bildiklerimi susarken
Gece kadar ürkünçtür vicdanım
Nasibimde hangi pusu var, bilmem
Öğrenmek isterdim
Yalnızların tefekkür diliminde
Neden bir müjde beraberinde zaaf getirir?
Duymak isterdim.
Çocuklar neden ağlar?
Bırakmıştım bu sorunun peşini.
Ben her yavuzluğun ardında
Neden iktisadi ve sosyal yanıtlar arar oldum?
Aradıkça açıldı sosyalle aram
Üstelik iktisadi.
Ne ara terk ettim hamasetle dolu cenneti
Çiylenmiş tüylerim çapraşık artık.
Arkama yaslanıp düşünemeyecek kadar
Şeytana uydum.
Yoruldum binbir zahmetli aptal aklımdan
Denedim akıldan gönlüme geçişe
Cürmüm yetmedi.
Kalbim kadar kara
Aklım kadar hovarda
Gayretim titredi.