her derdi çeken,
devasını bulmuyordu,
Mevla’sını da…
had 'sizdi aşk!
sabırsızdı,
merhametsizdi.
-Cüreti Tanrıdan.
esir aldı mı bir kez yüreğinizi,
ne akıldan eser bırakıyordu,
ne de ahlaktan.
-fakat sanıyordu herkes, geldi başına kuldan..
Özlem Saba
Kayıt Tarihi : 17.4.2016 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Os
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!