Cüppe Şiiri - Can Carmen

Nezaketi ceplerinde karşıma çıktı usta
Gençten bir şey
Jestlerine ket vuramadı delikanlı
Öfkesi kibarlığını fırınlamıştı
Yandığını sanıyordu, yanmamıştı
Çiğ olduğunu sanıyordu ama pişmemişti sadece.

Nefretinin önüne iki somun!
Kimin başında kırılsa bozmaz yeminleri,
Ve öyle çalınmıştı ki gramajından
-Halbuki ona hırsız demeye en az iki şahit ister-
Bir gün günlerce sıra bekleyeceğimi biliyor gibiydim.

Kuyruğun en başında ben,
Yok, en başında o,sonra ben.
Ana, baba, kardeş…
Ekmeğini kanıyla yoğuruyordu
Bana akmadıkça leziz geliyordu.

Usta, delikanlı, savaşçı belki
Kanını buladı cüppesine ama bulamadı suçlusunu
Hasta, yorgun, bilinmezlikle savaştı belki
Terini sildi cüppesine ama önlüğü önündeydi önce
Unuttu…