Ardıma bakmadan çıkıp gittim; aslında giden benmiydim! yoksa benden alınanlarmıydı. Yüreğim kuş oldu, uçtu, kırıldı kolum kanadım. Hep bir eksiklik olacak ben de biliyorum, giden nasıl gider? kalan nasıl kalır? eskisi gibi gülermiyim? acaba her kahkahanın ardında göz yaşı olacaksa bırak her şey dağınık kalsın o zaman.
Yorgunum, çok yorgunum; kayıp giden yıllarım birer birer aldı benden alacağını. İçimde koskocaman bir yalnızlık, birer göz yaşı bıraktı.Tekrar merhaba dermiyim hayata hayat beni tekrar içine alırmı bilemiyorum. Benden aldıklarını geri verir mi? Onu da zamanla öğrenecem.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta