Gördükleri rahatsız eder bazan insanı.
O an, komaya girmiş görür insanlığı.
Sonra görmezden mi gelsem ki derken,
"İnsan görür" der, "İnsansa."
Görmeyen, duymayan, hissetmeyen,
Eksik insandır, tam insan sayılmaz.
O yüzden dayanmalı;
Karaya vardıramayacak olsan dahi bu tekneyi,
Vardırmak adına küreklere asılmalısın.
Çünkü sen insansın!
Sırf bu nedenle;
Ve her şeye rağmen;
Yine gör, yine duy, yine hisset.
Görerek, duyarak, hissederek yaşa;
Görerek, duyarak, hissederek öl;
Yaşadığında da, öldüğünde de.
Zira dedik ya,
Çünkü sen, insansın...
Kayıt Tarihi : 15.11.2014 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!