Gün yüreğe batar,
ufka karanlık çöker,
yalnızlığın alacakaranlık sohbetinde,
körebe oynar düşünceler,
günahlar sobeler sürekli seni,
tek tesellindir insan olmak,
tek suçun olduğu gibi...
Güne kavuşmayı aydınlık sayanlara,
geceler bitmez,
içindeki hesap kabarıksa...
Yaşamak sürekli bir mücadeledir kendinle,
kendince aramaktır kendini,
savaşmaktır,
asla kendin olmana müsade etmeyenlerle...
Ömre bedel mutluluklar düşlersin,
müsade edildiği kadar yaşamak değil ki
hak ettiğin kadar ekmek,
çelişirsin sürekli kurallarla,
adın asiye çıkar dışlanırsın,
çünkü sen insansın...
Kayıt Tarihi : 3.3.2021 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir ucu ölümde olsa , bir umuttur yaşamak unutulmamak adına...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!