Çünkü, Sen Gitmiştin.

Kimse bilmiyor,
sensiz ölüm olduğum karanlık gecelerin sayısız intiharlarını,ceset dolu düş mezarlığımın gömülen hayallerini,sesimin kısıldığı en ayaz gecelerin soğuk gidişine sebebini,bilmiyorsun,hiç olmadın bunları bilecek, çünkü,
sen gitmiştin.

Gitmeseydin benden,
intihar dolusu şiirleri sıralamayacaktım önüne harf harf,bir çocuğun mutluluk dolusu sevgi serpecektim yollarına,anlık tebessümlerle şehri aydınlatan gülüşünle güneşi serecektim karanlıklara, gitmeseydin biz olacaktık yani,harcanan bir hayal olduk şimdi masallarda,çünkü,
sen gitmiştin.

Sor kendine aynada,
sevildikçe kaçtım ardımda yüreği yanan bir yar bıraktım içinde yara-yı mahşeri barındıran,değdi mi gittiğime sevgisine, bize. Bir eylül günü gözlerime hapsetmiştim gözlerini,şimdi bensiz müebbet yemiş ayrılığa esir düşmüş bir yar bıraktım içinde cehennemleri yaşayan,utanmadan sor iki yüzlü yüzüne,çünkü,
sen gitmiştin.

Şimdi şehir ihanet kokuyor ardından,
omuzlarına ağır gelen küçücük sevdalar sardı dört bir yanını, kaldıramadı küçücük yüreğin büyük sevdamı,sığdıramadın küçücük ömrüne adımı,ama adını soyadıma sığdırmıştım,seni küçücük yüreğimle çok sevdim,salıncakta sallanan küçücük eller olacaktı bizim, gitmeseydin eğer. İnsan yalnız kalmaz biliyordum hayatı boyunca,kahretsin ki yalnızım ve üşüyorum,düşlediğim hayallerim yıkıldı,çünkü,
sen gitmiştin.

Erkan Ipek / çünkü, sen gitmiştin.