Çünkü Sen Geldin Şiiri - Özlem Saba

Sonra sen geldin
Mevsimler değişti
Güzden, temmuza döndü yüzüm

Kışın amansız soğuğundan
Fener alayına döndü içim

Yasemin koktu kör sokaklarım
Çözüldü yüreğimin bağı
Çiçeğin öyle çok büyüdü ki içimde
Bir anda, dolandı salkım begonvillere

Salladın sensiz kurulan tüm masaları
Düştü yüreğimin tahtından yalnızlık
Ve tüm bildik hikâyeler bohçalara sarıldı
Senden öncesi yoktu
Yalandı

Sonra, yeni hikayeler yazıldı aşka dair
Her yere bulaştı
Yer, gök aşk

Yatağım, yorganım
Sensiz başımı koyduğum yastığım
Sana boyandı bir gecede

Yüzümde gecikmiş bir sevinç, telaş
Ve kıpırdadı içim, dokunca tenime
Başımda bir Saba yeli
Ve boynumdan öptü bahar

Sanki;
Ferhat Şirin'ine kavuştu
Kerem Aslı'sına

Şimdi varmak için Leyla ya
Çöllere düşmeyecek Mecnun
Kerem Aslı'sı için yanmayacak

Hükmü bitti hepsinin
Raflara kaldırıldı tüm masallar

Şimdi sadece yaşamak var
Dolu dizgin dört nala
Koşmak var hayatın ta kendisine

Şimdi
Kadife yataklarda
Olmak var
Sarılmak var, Aşkın en sahisiyle

Özlem SABA