Takatim yok artık, derdimi anlatmaya.
Derin derin kapatıyorum gözlerimi sensizliğe.
Seninle mucizelere kavuşmak istemiştim halbuki.
Gözlerimizden zamanları çalıp,
Bakışlarımızı ömürlere sarmak istemiştim.
Nefeslerimizi rüzgarlara katıp,
Dünyaları seninle dolaşmak istemiştim.
Çok hırpalandıysa da bekleyişlerim,
Direnmeliydim, suskunluğumuzu çalıp,
Lal olmuş hayatları gözyaşlarımla boğmak istemiştim.
Görmeliydim, kalbimi ışıklara katıp,
Kara kuyulara hapsolmuş varlığını bulmak istemiştim.
Söylemeliydim, güneşlerden gölgeni çalıp,
En ücra sözcüklerle dahi, ''bizi'' haykırmak istemiştim.
Seni sevdiğimi yankılara katıp,
Gül kokulu hayalinin sonsuzluğuna ulaşmak istemiştim.
Gözümde sen, yüreğimde sen, canımda sen değil miydin?
Ben hep kendimi çalıp, sana katmak istemiştim.
Çünkü,
Gözüm de sen, yüreğim de sen, canım da sen değil miydin?
Kayıt Tarihi : 21.4.2020 15:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Babalık 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/21/cunku-sen-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!