Muhteremin birisi, şahsım ile konuşur,
Şahsım arkası dönük, muhteremle konuşur…
Arkamda koltuklar var, koltuklarda bayanlar,
Suratlar ki asıldı, nefret ile bakarlar…
Çünkü şahsımız bekâr, yanlış anlaşılıyor,
Nefsi aklımdan geçmez, asla düşünülmüyor…
Yüzümüz kimseye bakmaz, kendisinden emindir,
Zaten hiç bakmamıştır, ruhu tam yeminlidir…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 2.12.2013 17:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!