Her sabah sevginin sesiyle uyanmak,
Büyük bir mutluluktur elbet.
Araya girince yıllar...
bu tür güzellikler unutulur.
Kadir kıymet nedir, bilinmez olur.
Yıllar mı, nankör, duygular mı?
Yoksa, insanoğlu mu?
Değer verdikce...
Sevildikce...
O, kaçar olur.
Hiç kimseye
ederinden fazla değer verme.
Kendini erişilmez sanar...
Yüreğini tam anlamıyla ortaya koyma.
görmesin kendini dev aynasında.
ben neymişim demesin.
Ben'ine yenik düşer.
Her soruya, bir cevap bulur.
ister manıtklı, ister mantıksız...
Verilemeyecek hesabım yok der.
Sonrada çeker gider....
Çünkü o...insanoğludur...
Kayıt Tarihi : 8.2.2010 09:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bir ayrılıgın ardından....
![Nilufer Ucuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/08/cunku-o-insanogludur.jpg)
Tam puanımla kutlarım...
BENCE DE..
geçinip gitmişim kıt-kanaat yıllarca
ne çalmış, ne çarpmışım
“karın tokluğuna ırgat” olmuşum ağalara
kimsenin malında-mülkünde gözüm olmamış
razı olmuşum kaşığımda çıkana
dilenmemişim!
kimseye de hakk ettiğinden fazla
saygı duymamışım
yüksek karaktere,
ahlaka,
erdeme
çalışana,
üretene,
verene
elpençe divan durmuşum
nasipten öteye yolum gitmemiş
kısmetime razı gelmişim
olmayan işten hayır beklemişim
aç kalmışım
açıkta kalmışım
kaderime kahretmemişim
küsmemiş, kırılmamışım
gülüp geçmişim
TÜM YORUMLAR (6)