bu kent
yani
İstanbul işte.
sevdalı ama vefasız
namuslu ama hayasız
masum ama hafif meşrep biraz
hep biraz frapan
yoksul, zengin, âşık, her zaman sevdalı
hataları ölümcül yaşayan,
her daim kızgın bir şeylere, kindar, musibet
ama hep affedici, şansa açık,
içinde yaşayanları kendine benzeten
İstanbul işte.
kutsal güvercinleri ile kutsiyetler diyarı
ufkunda sığırcık sürüler dolaşsa da
hep martılara simit atsa da insanlar, açları doyurdum demek için
kalabalık içinde
İnsanları görmeden gezenlerin şehri bu,
suyun aynasına düşse de gökyüzünün rengi
yataklık yapsa da şeytana,
aldatıcı da olsa samimiyeti
samimiyetsizliği geçici de olsa,
İstanbul işte.
soylu bir damar hep vardır bir köşesinde, soylu ki bu kent
çekti seni kendine,
asaletini kattı kendine
herkesin ihtiyacı var soylu şeylere
çünkü…
çünkü’leri bol
çünkü….
çünkü’sü sensin.
Kayıt Tarihi : 21.3.2008 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yani
İstanbul işte.
sevdalı ama vefasız
namuslu ama hayasız
masum ama hafif meşrep biraz
hep biraz frapan
yoksul, zengin, âşık, her zaman sevdalı
hataları ölümcül yaşayan,
her daim kızgın bir şeylere, kindar, musibet
ama hep affedici, şansa açık,
içinde yaşayanları kendine benzeten
İstanbul işte...anlatip bitiremedigimiz istanbulu en güzel sekilde kaleme almis olmaniz takdire deger.
kutluyorum
istanbul benim psikoterapisiz sevgilim...
TÜM YORUMLAR (31)