Çünkü İçinde Sen Varsın

Sen
Manası derin ve yüce
Anlamaz ki izandan cüce
Akıldan yoksun
Fikrini ebter sokakların
İzbe çirkinliklerine satmış bedbaht.
Neyi anlayacak, neye kafa yoracak.
O,
Meyi düşünecek, meyhaneye sevdalanacak,
Çünkü;
O’nun dünyasında sevdalar alçak.
Boş verelim şimdi,
Onları bunları…
Ben,
Nere baksam sen,
Nere gitsem sen,
Neyi görsem sen,
Neyi sevsem sen,
Bahara uyanan nergislerin renklerinde,
Ürkek bakışlı ceylanların gözlerinde,
Günahsız bebeklerin,
Meleklerden getirdiği yüzlerinde,
Hep seni buluyorum.
Öyle bir sensin ki bende;
Denizler mürekkep olsa yazamaz,
İçime dizilen methiyeleri,
Dilimden süzülen sevda kelimelerini.

Sen öyle büyüksün ki;
Sevdan yüreğime sığmıyor.
Hele gözlerim,
Seni aramaya doymuyor.
Kubbe kubbe beynime yüklüyorum yüceliğini,
Ve sonra dünyalar kadar büyütüyorum
Cüceleşmiş beynimi
Yinede almıyor,
Alamazda…

Sen öyle güzelsin ki;
Keşke güzelliğine adadığım,
Kalbimdeki sade ve temiz sevgiyi tartabilsem.
Ne yazık ki; sevgi tartılmıyor,
Ancak yaşanıyor.
Yaşandıkça büyüyor,
Büyüdükçe kutsallaşıyor,
Kutsallaştıkça ölümsüzleşiyor,
Ve destanlaşıyor.
İşte ey can!
Sen bana canan olalı,
Yüreğim ölümsüzleşti,
Hatta kutsallaştı,
Ve destanlaştı.
Çünkü; içinde sen varsın!
Yalnızca sen!