Üzerinde emanet durduğum iki yakaya düğme oldum.
Gövdeme birkaç delik açtılar, boynuma ait olmadığım bir yaşam astılar.
Önemi olan her şeyin içinde ben yokum.
Dışındayım ama en dibine kadar indim kuyuların.
Yazgısı içinden iğneler geçerek başlayan bir kahramanın tozu pembe olur mu zaten?
Asfaltı patlatıp da baş veren bir ayrık otuna imrenerek bakıyorum.
Saat yedi buçuğuydu güzün
Ve ben bekliyordum
Kimi beklediğim önemli değil.
Günler, saatler, dakikalar
Bıktılar benle olmaktan
Çekip gittiler azar azar
Devamını Oku
Ve ben bekliyordum
Kimi beklediğim önemli değil.
Günler, saatler, dakikalar
Bıktılar benle olmaktan
Çekip gittiler azar azar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta