Çünkü Biz Körlere Renkleri Sorardık 2

Gözünü devirme bana sevgili hiç kimse,
Görmüyor karşıdaki gökkuşağını hiç kimse,
Ben haricinde, sen haricinde,
Bağır lütfen, yüksek bir tepeden, ama sessizce.

Şimdi kalbim odamın duvarları kadar kırık,
Gözyaşlarım ıslak, hem de sözlerim kadar,
Ben renklerden nefret ederim, ben o gökkuşağıyım,
Her kalkmak istediğimde dizlerim kanar.

Şimdi sor bana kör adam, ne istemediğimi sor,
İstediklerimin aksini yap, zaten benim hasmım çok,
Ama şunu unutma, arkadaşlarım beni çok sever,
Sorun şu ki, hiç arkadaşım yok.
Hiç arkadaşım yok.

Karanlıkta kaybolup kör ol sen de, görme sakın,
Sonnaharın ortasında rengarenk bir kör mezarı....