Çünkü Biliyorum Şiiri - Burakcan Abay

Altın sarı bir bahar günü sevgilim
Maviliğin boy gösterdiği
Beykozlar'da bir yerde duruldum.
Güneş bile yakamıyor bugün beni,
Senin yaktığının yanında

Kemiklerim uyuştu, yoruldum.
Sana dair düşlemekten
Her kısa saçta göz dolmaktan
Adımlarımla sana çıkamamaktan, yaklaşamamaktan.

Bakmam suretlerine insanların
Ama ne zamanki aşık oldum,
Mana arıyorum her bir surette.
Yanlış anlama; seni değil, manayı.

Çünkü biliyorum
Dünyadaki her bir sureti ezberlesem de
Mana, yüzünde.

Çünkü biliyorum
Dünyanın tüm yollarını yürüsem de,
Ayaklarım kan revan; lime lime kesilse de
Umutsuzluk bahçesinin dikeninde,
Hiçbir yol sana çıkmayacak.

Çünkü biliyorum
Kendimi kandırıyorum
Seni görmek sadece hasreti güçlü kılar.
Her zerresine aşık olduğum kadından; senden
Tek arzum var güzelliğim
Ömrümün sonunda kadar çıkma karşıma.

Çünkü biliyorum
Dayanamam, düşerim
Kırılır dizlerim, ayaklarıma küserim.