Pamuk ipliğine bağlı bir aşkın
Perde arkasını yaşarken gece sahilde,
Yalnızlıkla savaşıyorum
Ayın yıldızlardan daha parlak olduğu bir mevsimde
Ama benim yüreğimi ay ışığı değil
Sensizliğin ateşi yakıyor
Hep kendini savuran ve hiç bir yere varamayan
Yapraklar gibi,
Savruluyorum sensizliğin rüzgarında.
Ben, seni her hatırladığımda
Çekilmeyecek acıların ve
Göze alınmayacak ızdırapların içinde buluyorum...
Çünkü ben
Seni seviyorum...
Kayıt Tarihi : 27.4.2006 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)