Çünkü Ablamdın....... Şiiri - Ensar Tatar

eylül dü hava sonbahara yakışmayacak kadar sıcaktı.
istanbul karanlığa çoktan gömülmüştü,
herkes uykudaydı,bende uykudaydım.
geceyarısını henüz tüketmişken şehir,
şafak ürkekçe bekliyordu kapımızda.

ev telefonumuz gecenin sessiliğine,
hüküm koyarcasına çaldı,
titrek bir ses yankılandı önce,
sonra ahize düştü elimden
ben dondum kaldım.
şafağı bekleyecek vakit yoktu çıktım yola,
sokak lambalarının altından hızlı hızlı tükettim kaldırımları
derken vardım göğsümün şifasız cerrahpaşasına,
onu amaliyattan çıkarırlarken buldum
korkumdan büyüdü gözlerim.
yanına sokuldum usulca,
kan damlası dudaklarından süzülüyordu
gözleri asırlardır dinlenmemiş gibi titrek,
bir kapanıp bir açılıyordu anlamsızca....

ellerini avuçladım,gözlerine takılıp kaldım.
nedense toparlanır gibi oldu bian,
yüzüme kısık gözleriyle bakıp
AHMED'İM nerde şimdi,
beni dinle dedim,sus diye işaret etti
bu defa dinle beni derken,
sesi titriyor gözleri buğulanıyordu....
incitmek istemezdim oysa onu,
ahmedime bebeğime iyi bak diyebildi sadece müşfikçe.
ama anlamını birleştiremediğim bir deyişi
beraberinde bıraktı tüm benliğimde,
o gün anlayamadım nedense
ben iyi olacaksın derken. o;
sanki haber almış ötelerden....
sonra duraksadım kapısında,
koridorlara boş boş bakarken
şafak sökmüş,güneş yükselmeğe başlamıştı
istanbulun üzerine....
dönüp odasına bir daha baktım doyasıya kendimce...

sonra günlerimiz geçti,
biraz ümitvar,biraz korkuyla.
aradan bir hafta geçti,
herşey üstüme üstüme geldi
o hiçbirşeyden habersiz uyuyordu
ne bir kelime çıktı dudaklarından,
nede damlayan kan kurudu yanağının kenarında.
büyüdükçe büyüdüm hastane odanın kapısında
oysa ondokoz yaşındaydım daha,
bir türlü şifa bulmadı hastalığın.

ve günlerden salıydı,ömrümün en uzun salısı
dokuzunda yatırdılar eylülün
hastasın diye....
onaltısında haberin geldi,
saatlerse onbirdi.
aklımı başımdan alan,
ölümü sorgulayan,
hayatı anlamsızlaştıran
kara haberin geldi,
beni yaralayan,yaraladığıyla kafi gelmeyen
azar azar öldüren haberin geldi,

bu sefer olmadı,dayanamadım.
hıçkıra hıçkıra acıyla ağladım.

çünkü ablamdın,canımdın..........