Yeni bir merhabamıydı ki
Bu elveda.
Sesleniş miydi, son çığlıklarla
Dumansı bir gölgeden çıkan
Son defa.
Ki o duman
Kavrulan bedenimden
Arta kalan tek hece
Belki bir silleydi
Sarsaklatan hislerini
Ama, kesip atar gibi,
Önemsiz kılındı, son sözler.
E artık önemi de yoktu günün
Ve boşverildi
ÇÜNKÜ
Bir çünküsü yoktu dünün…
Kayıt Tarihi : 15.6.2009 22:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burak Özkul](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/15/cunku-54.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!