Çünkü... Şiiri - Mehmet Tunçer

Önce gülün goncasını
Papatyanın beyazını
Dalda yaprağı
Saksıda çiçeği önemsersiniz…

Bütün renkler bir hoş gelir gözünüze
Taşın sertliğini
Kadifenin yumuşaklığını
Camın kırılganlığını hissedersiniz…

Tüm söylenen şarkılar sizin içindir
Bütün aynalar dostunuzdur
Güneş sizin için doğar yeni günde
Bütün insanları seversiniz...

Acabalı binlerce soru oluşurken dimağınızda
Çekinerek uzatırsınız ellerinizi....
....Ve ilk temas, ayaklarınız yere basmaz
Binlerce yıldız uçuşur gözlerinizde…

Gözleriniz mahzun mahzun bakar
Adımlarınız geri geri gider
İlk buluşmanın sevincini sindiremeden
İlk ayrılık sızısı başlar yüreğinizde…

Ilık ılık bir meltem esintisi
Sarmıştır ortak bedeninizi
Geçte olsa farkına varırsınız
Yüreğinize sessizce giriveren gizemin…

Artık her gün bir çiçek açar odanızda
Yüzünü görmeseniz, sesini duymasanız
Ilık nefesi yakmasa yüzünüzü
Kapanmaz içiniz deki boşluk…

Bir dalda iki yapraksınızdır artık aynı nefesi soluyan
Gülümsese dünyalar sizin olur
Ağlasa sizin gözleriniz kanar
Çünkü; Sevmek işte böyle bir şeydir…

Güneşin battığı yerde kalmıştır artık dünleriniz
Bugünün, yarının yaşam savaşının içinde olursunuz
Cümbür, cemaat bir yastığa baş koyarsınız
Sevdikçe sevilirsiniz…

Her gün biraz daha bağlanırsınız
Her gün biraz daha yoğrulur içinizdeki sevginiz
İlk meyvesini verince sevgi ağacınız
Anne baba olursunuz
İşte o zaman..
Sizin için
Yeni bir anlam taşır yaşam…