Çünkü Şiiri - Kara Kursunizi Maca

Acıyı düşündükçe ağırlaşır insan
Çayın demine batan yaprak gibi
Asıl özümüzü unutuyoruz çünkü

Gece yanan sokak lambalarında
Aydınlığı dürbünle aratıyor gibi
Umudumuzu çabucak yitiriyoruz çünkü

Birden fazla güvercin muhabbetleri
Minik kalbi sarmalar gibi
Yazda gezip kışı yaşıyoruz çünkü

Takvimdeki yapraklar değil sanki
Akan günler bizi kovalar gibi
Zamanla bizde fakirleşiyoruz çünkü

Dönme dolabın başı-sonu olmuyor
Adeta geri dönen mevsimler gibi
Ayrılığı yaşarken sar baştan izliyoruz çünkü

Aşka talip iken sonunu görüyoruz sanki
Hayatın kitabını ezberlemiş gibi
Yaşamak ve yaşatmak varken ölüyoruz çünkü

Bizdeki emanet öyle unutulmuyor ki
Şiirde özlenen harfler gibi
Aşk ölünce tekrardan dirilmiyor çünkü …

Yaşamak ve yaşatmak varken ölüyoruz
Şiirde yok olan harfler gibi
Aşk ölünce tekrardan dirilmiyor çünkü