Bir çok kez çaldım kapını, açmadın.
İçerde çok önemli konukların vardı çünkü.
Sonra gittiler hepsi birer birer,
Çünkü, senden önemliydi, gittikleri yerler.
Sonra yalnızlık girdi içeri
Kapıyı bile çalmadan!
"Yok mu kapımı çalacak biri" diye çok geçirdin içinden,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta