Hayatin baharindayim,
Baharin en basinda.
Ne tuhaf; koklayamiyorum
Bülbüllerin taptigi gülleri.
Özlem tütüyor cünki,
Burnumun direginde.
Göremiyorum kuslarin ucusunu,
Günesin dogusunu, ayin batisini,
Yildizlarin göz kirpisini,
Insanlarin sevgi dolu yüreklerini.
Hasretim canlaniyor cünki,
Bulanik bakislarimda.
Duyamiyorum sesini cocuklarin.
Ötüsünü bülbülün,
Seslenisini analarin,
Uguldayisini rüzgarin.
Askimin nagmeleri yankilaniyor cünki,
Kulaklarimin ucunda.
Kisi yasiyorum, mevsim bahar iken.
Bahari yasamak kisa nasipse,
Baharsiz kalmayi yegliyorum.
Cünki bekleyenlerin aglatildigi bir dünyadayiz.
Kayıt Tarihi : 24.6.2002 02:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!