Aldım Kâğıt Kalemimi
Ahşap Masa Sandalyemi
Belki de Son Şiirimi
Yazıyorum Emrin Olur
Hazanımı Boranımı
Gözümün gördüğü dogrudur doğru
Hayat mı ecel mi çok zor bir soru
Kısa bir mesafe adımlık yolu
Yürü de yürümem aklım almıyor
Keşke bir kurşunla vursaydın beni
İçimde Birşeyler Fena Kopuyor
Kendimi Kendimde Bulamıyorum
Bedenim Bir Asi Çocukmuş Gibi
Canımı Canımda Tutamıyorum
Çıldırmış Gibiyim Duygular Arsız
Kim Dostmuş Kim Düşman Bilemedim Ben
Bir Dar Ağacına Astılar Beni
Ne Doğru Ne Yanlış Göremedim Ben
Kor Gibi Ateşe Attılar Beni
Vefasız Çıktılar Tüm Sevdiklerim
Aylar geçti yıllar oldu
Saçlarıma aklar doldu
Aşım suyum zehir oldu
Geleceksen gel artık naz
Divaneyim derbederim
Anamdan doğalı gülmedi yüzüm
Hem darlık hem yokluk yetti canıma
Kapıya atılan pas pasa döndüm
Yardım et allah'ım garip kuluna
İnsaf et yarabbim sefil kuluna
Tertemiz Sevgimi Yoluna Serdim
Dut Gibi Aşıktım Bilmedin Kıymet
Sayende Bir Hayal Bir Rüya Seçtim
Neyleyim Dünyayı Kopsun Kıyamet
Bu Ömrü Seninle Harcayamazsam
Çürüttün Ömrümü Naz Ede Ede
Nazlı İşvesine Kurban Olduğum
Küstürdün Gönlümü Ayık Gezmeye
Aşkın Kadehinde Meyler Olduğum
Büktürdün Belimi Kul Ede Ede
Sen Her Gece Rüyamdasın
Her Saniye Aklımdasın
Kanımdasın, Canımdasın
Ben Artık Sensiz Olamam
Damağımda Tadın Kaldı
Kal dememi bekliyorsan,
Gidene kal demem asla,
Çok seveni arıyorsan,
Bulamazsın bir ben daha.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!