Cüneyt Ergün - Yerçekimsiz söylemler kıl ...

ir şakayla başlayan ve içindeki tüm romantizmi yağmurla ifade etmekten hoşlanan nisan; sana ait olmalı bu akşam' dedi adam. Bu akşam ki Farid Farjad çalmaya çalişan kabiliyetsiz bir keman oğrencisi. Bu akşam ki beni boğmaya calişan bir örğutün elebaşısı, zararlı bir cemiyet yani. Karanlığın içinde kaybolan siyah bir giysi gibi tedirgin otoban kenarında yürümekten. Çift şeritli bir yolda tek kişilik bir terk-i dünya. Aydınlık, bir film şeridi artik.
Bu aksam ki katli vacip bir bünyeye yerleştirilmiş fünye.

Mutluluk, tahrik gücü yüksek bir zavallı artık.

' Yıl, nisanım dediginde; ilk önce şemsiyeler kapatılmalı ve yağmur, herkese eşit dağıtılmalı. 'Yağmur, herkese yakışmalı' dedi adam.
İçinde yıldız olmayan bir gece gibi güzelliğini ifade etmekten yoksun bir hüzün takıp yüzüne ve böylece arkasına bakmadan yürüyen birine,
ayak seslerinden rahatsız olduğum ve ' yeter! içimi adımlama artık' diye seslenmek istedigim bir sevgiliye,
haklarında hiç birşey bilmediğim hakkımdaki fikir sahiplerine eşit dagıtılmalı.

Şaşılacak bir şey yok, bir birine zıt iki bulutun kucaklaşması değil mi yağmur dediğin?