‘26’dan tavşan ve göz kapaklarından soru işareti çize biliyordu’ adam. Tuhaf gelmiyordu artık tek kelimeli cevaplar, evetler, hayırlar…
Herkes kendi kalbinin önündekini özlese, dünya tertemiz olurdu. Çiçek tutan insan değil, çiçeği kopartılan toprak olmak istiyordu.
‘İnsanlar çelenklere benziyor’ dedi adam.
Odunlar çiçek taşıyordu.
Kayıt Tarihi : 9.9.2008 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sırra kadem mı bastı dusuncelerım ucusuyorlar mı toparlayamadım..zıhnım yoruldu.
Şiirlerini Tanıdığım için kendimi şanlı buluyorum.
TÜM YORUMLAR (3)