Çün sözcük Şiiri - Nisa Leyla

çün… sözcük

“ve yonttum kalemimi çığa sapladım
çığlığımı çığ gibi büyütmek için”

çün…zaman sever, gözünü kapatıp
leylalı yaprakların hüznünden öpmeyi
de ondan :
aralanır perdesi ömrümün ömrüne.
maskesizdi oynadığım rolüm
zırhımı parlatarak yaşıyorum
da ondan

her cümlem gebe, mutluluğa kesik
sözcüklerime. her dizede
tek bir imge neyimize yetmez
de ondan :
göksel çırpınışım, süt dökmüş
düşlerim

bahaneler ektim. kopardım
valles’in ‘’komün günlüğü’’
nden. heceyi bölmem, işte
bu yüzden

çün…zaman sever onikisinden
vurmayı umudun kalbinden.
de ondan:
bu sevda bana
benden de sana
çün…şiirle sileriz borçlarımızı
yollarımızda kesişmiş.

çekişirken hayatla ölüm
kulaklarımı, gözlerimi yani
tanıklarımı bırakıp gideceğim
de ondan :
kapanacak perdem. toprak alaşımlı
bir senfoniden yükselirken hayat
tek tanığım arkamda şiirim
önümde tinim.,
ne yapsın beni beş duyusuz
yaradan

çün…ruhumun arzusuyla sevdim
bedenimin değil.
pahası daha yüksek. yaşıyor
gibi olmak yaşamaktan
da ondan.

nisa leyla