gece sabotajından kaçırırken elinden tutup zihnimin haylaz veledi;
gözlerimi alan şiirin önünde reveransa durdum!
bu çarpıcılıkta ve “uzaklıkta”
bu imgelerde
bu lirik bitmemişliliğin'de kaybolmak...
say ki bulmak hiç istemedim ve gönlüm el vermedi aramaya kendimi...
gecenin karanlığına karışıp -burnumu sokup sokup- kursağımda karnımda
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam