Gümanım Şiiri - Vahdet Nazlı

Patlamış tomurcuktan fışkıran umutlar
Mutluluğun şarkısını aleme fısıldar
Gerilmiş kaşlarda incecik mesajlar
Aşığa bir tokat daha çarpar

Avanesi delidir cümle aşkın
Tam anlamıdır aşık dünyanın
Bu gönülden doğan aşkın
Edebiyatında yoktur ne garbın ne de şarkın

İmamesi bükük şartlı tesbihle zikir olunmaz
Sevda nedir bilmeyenle yola çıkılmaz
Gece vakti uyuyanla dert paylaşılmaz
Aşk kalptedir başka yerde arayana varılmaz

Ten dersin ya siyahtır ya beyaz
Koku ise ya nanedir ya kiraz
Tamam hepsi bedende vardır biraz
Hepsi kaybolur altmış beşi kimliğe yaz

Açıklayanı bulunmaz benim kelimelerimin
Bu sözler tercümesidir acı çeken kalbinin
Kimse acısına bakamaz bitap düşen bendinin
Bunlar değil ki sadece bu raks eden fakirin

Ben yazarım devamlı olur koca divan
Sevda daha değildir ne yazık ayân
Dua et belki yaşanır senin rüyan
Zillet hep yenilir lütfen biraz dayan

Mahlasımı söylemeye yer bulamam inan
Devam ettikçe dökülür zihinden iman
Zayi edersem o zaman sallanır divan
Şimdi yazmam elbet çıkar karşıma okuyan

İlk sen okuyacaksın sakın bunu unutma
Çünkü her kelimeyle uyanır nice nadan
Tıpkı onbir ay beklenir gibi Ramazan
Bu kalp de bekler oniki ay bir sultan

Son diyeyim mi sence bu mısralardan
Bence durmaz daha da gelir mizan
Ben durursam şimdi bu noktadan
O vakit mahşerde alır zihnim yetkiyi kadıdan

Oku oku sıkılmazsın bu kelamlar denizden
Nasıl okursan öyle gidersin atiye maziden
Zilletle iş tutar da ok atarsan zelilden
Hak teala bekler, kurtulamazsın zebaniden

Vahdet’tir bu yazar da sıkılmaz şiirden
Ama biliyorum yaz yaz bitmez feryad sözcükten
Mahlas geldi hayırlı olsun şimdiden
İnce düşün de bak hiçbiri boş değil gerçekten…