Ufuktaki çizgi;
Saplanır bir mızrak gibi
Karanlığın bağrına..
Şimşekler çakar beyinlerin kıvrımlarında.
İnsanlığa doğan nurun aydınlığında,
Yürürüz aydın insan olarak....
Bir sevdadır özgürlük; KAN KIRMIZI...
Ateşler yüreklerimizdeki közü.
Özğürlüğün meş'alesidir MUSTAFA KEMAL;
Çelikleşmiş irade,yılmayan azmin bekçisiyiz.
Yürürüz bilinçli insanlar olarak bu yolda.
Susar kelimeler,dudaklar kilitlenir,
İnsan özümüz konuşmaya başlar bu anda,
Ölüme meydan okur,ölümsüzlüğe kapı açarız.
Akan kanımızda boğarız karanlığı ki;
Nurlu aydınlıkta yaşayabilsinler insanlar....
29.Ekim.(2008) 2009
Kayıt Tarihi : 29.10.2008 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umarım şairler de susmaz. Onlar da aymazlığın ve korkaklığın tutsağı olmazlar.
Yüreğine sağlık derken, ben de bir şiirimle katkı sunayım izninle:
----Mustafa Kemal
Sen
İyi bilirsin
Doğduğun topraklardan zorunlu kopuşların acısını
Özgürlük yolunda
Yalınayak yürürken
Yapayalnız kalmanın yürek sancısını iyi bilirsin Mustafa Kemal.
Günlerce uyutmayan böbrek ağrıları
İhanet çağrıları kadar yakmadı
Özgürlüğün volkanında pişen
Ve Anadolu’nun susuzluğuyla tutuşan kucağına
Bir yağmur damlası gibi düşen yüreğini.
Sen
İyi bilirsin
Çürümüşlüklere uçan karasinekleri
Kıçındaki pisliklerle
Örümcek yuvalarına taşıyan inekleri.
Derviş Mehmetleri
Şeyh Saitleri
Sait Mollaları
Damat Feritleri iyi bilirsin Mustafa Kemal
Savaş meydanında paçana yapışan
Ya da yurt topraklarını arsızca kapışan itler
Yurtseverlerin yüreğinde
Tanrı adına yaratılan gelgitler kadar kırmamıştı umutlarını.
Sen
Kırılan umutlarını
Gecenin karanlığına dökülen yıldızlar gibi toplayıp birer birer
Koca bir güneş yaratmasını
Gemiyi kemiren fareleri
Dönülmez burgaçlara atmasını iyi bilirsin Mustafa Kemal.
Kar yağdığında güvendiğin dağlara
Çığlar indiğinde meyve veren bağlara
Eritirdi senin yıldızlardan dokuduğun güneşin
O kar yine yağıyor
O çığ yine iniyor
Bizim güneşimiz nerde siniyor Mustafa Kemal?
Bizim güneşimiz nerde siniyor?
Kimimiz
Senin devrimini doruklara çıkarmak için
Halkın onmayan yaralarını yeniden sarmak için
Kimimiz
Senden ayrı
Ve hatta sana inat
Ve seninkinden kat kat
Güçlü devrimlerle geleceğe yürümek için
Ve yobazlığı
Ve tutsaklığı
Ve sömürüyü
Çıkışsız dehlizlere kürümek için
Düştük yollara.
Yağdık gürledik
Estik savurduk
Yaktık kavurduk
Yollarda kaldık yorgun argın
Kimimiz çektik teslim bayrağını
Kimimiz yaşama dargın…
İçimiz kan ağlıyor, dışımız durgun
Gönlümüz kıpır kıpır, kalbimiz kırgın…
Anladık
Çıplak elle diken yolmak zordur
Mustafa Kemal olmak zordur anladık.
Ama
İçimizde de kordur yenilginin acısı.
Yakışmaz bize yenilginin üzerinde oturmak
Kayın gölgesinde tavşan düşleri kurmak yakışmaz bize.
Koyup şapkamızı önümüze
Yeniden düşünmeliyiz
Doğru yerde
Ve doğru zamanda yükselmek için
Alçaklara inmeliyiz.
Anladık
Çıplak elle diken yolmak zordur
Mustafa Kemal olmak zordur anladık
Ama
İçimizde de kordur yenilginin acısı
Haydi, kımılda artık devrimlerin kardeşi
Haydi, devrimlerin vazgeçilmez bacısı.
Haydar Bibinoğlu
Üzgünüm..
Çelikleşmiş irade,yılmayan azmin bekçisiyiz.
Yürürüz bilinçli insanlar olarak bu yolda.
Susar kelimeler,dudaklar kilitlenir,
Bilincinizi kutlarım
selamlar
TÜM YORUMLAR (11)