Cumhuriyetim Şiiri - Cesim Der

nazlıca salınan bir atın yelesinde buldum ilkin seni
fırtınada bile özünü kaybetmeyendin
özgürlükten sen
aldım sırtıma vurdum kendimi şanlı yoluna
emeğin ruhuydun sen
büyüdü dünyam büyüklüğüne erişemedim ben
gözümün değdiği her yerdeydin
anamın akıttığı terde
anamı yaşamda var edendin sen
haktın haklıyı sarmaladın
şereflice nefes almaktı adın
insanca var olmaktın
cumhuriyettin sen
titreyen bakışlarla seçmeyi
teklikten çokluğa dönüşmeyi öğretendin
içime güveni fısıldayan rüzgar
atalarımın ömür tepsisiyle sunduğun nimettin
cumhuriyettin
sen
dibine ışık veren tek mum
ektiğim ekinde
başaklara vuran kızıllıkta
yurdumu yüceltensin cumhuriyetsin
doğacak her çocukla var olansın
memleketim kokansın
babamın kamburundaki küfede
toprağa karışan tohumda
çatlamış ellerde yaşam suyu olansın
cumhuriyetsin sen
bayrağımın ay yıldızından seksen senedir doğan güneş
Atatürk’ümün ebedi örtüsü
şaheseri
yurdumu ısıtansın
cumhuriyetsin sen