Cumhuriyet nedir ,bilir misin?
Kız çocuğu evlat değildi el malıydı,
okuması günahtı,pantolon giymez,
kısa kollu kazak ile dolaşmaz,
oğlanlar gibi sokakta oynamazdı.
Boyuna yaşına bakmadan kardeşine bakar,
koyunları sağar,dana ve buzağıları otlatır,gidiklere gider,haftada birgün köyün davarına çobanlık yapardı...
Sofraya oturtulmaz,
eline bir parça ekmek ve bir maşraba ayran verilir,neyine yetmezdi ki?
Fakat Cumhuriyetle modern okullar açıldı,kız erkek birlikte okula gitti,öğretmen ayırmadı cinsiyeti,aynı başarıyı eşit bekledi.
Yatılı devlet okulları açıldı,böylece köy ve köylü çocuklarına umut doğdu,anne babayı bir heyecan sardı,benim kızım oğlumda okusun diye...
Tarlada bayırda ormanda canla başla çalıştılar,tarlalarda bağ bostan yarattılar,eşek yüküyle patlıcan,biber,domates,fasulye,kasabaya taşıdılar, memur hanımları yerli malıyla nefis yemekler hazırladılar,aydınlık gelmişti memlekete,dağ köyleri bile aydınlanmıştı cumhuriyetle...
Baba düşünüyordu geleceği ;
kız çocuğu okursa kurtulurdu, ezilmezdi cehalete,koştu yatılı bölge okuluna yazdırdı biricik kızını sınıfa,bakım devletin kollarında, güven devletin gölgesinde ,bir nesil kabak çiçeği gibi açarak dağ ova ve yaylalara sereserpe çiçek çiçek açtılar...
Bilgi beceri ve kendine güvenle doluydu dağarcıkları, dağıldılar memlekete ,hevesle hep birlikte omuzladılar zorlukları,kollarında altın bilezikti sanatları,
köylü açtı özünü devlete,sadece çocuklarını değil,umutlarını da bağladılar millete,devlet sararken fakirliğin yaralarını,okuyan çocuklar başardılar okullarını,önce ışık oldular doğdukları köylere,el ele verip kalkındırdılar tüm vatanı...
işte biz böyle anladık cumhuriyetin değerini,bildik insan olma hakkını,evlat evlattır, unutmaz baba anne kadrini,uzatır hep dar günde elini...
''üzüm üzüme baka baka kararır''der atalarımız,aile akraba,komşu ve cevre istikameti bellidir aydınlanmaya...hep olumlu izlenir aydınlık yolu,bereket yağmuru yağar memlekete ,herkes çalışkandır,oturmaz gölgede,emek verince yemek olur evlerde...
diyorum ya ;
biz cumhuriyetle doğduk büyüdük, geldik bu günlere,inanın tek kurtuluş yoludur okumak memlekette, aydınlık varken neden karanlıkta kalalım ?
Hak hukuk adalet ve özgürlüğümüzle hep birlikte sahip çıkalım memlekete ...
5 Eylül 2020 / Almanya
Senem AygülKayıt Tarihi : 18.7.2021 16:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel ülkemin kaderi cumhuriyetle aydınlanmıştı, Köy Enstitüleri ülkeyi aydınlığa ve bolluğa gark etmişti,neden vazgeçtik bu devrimden ,neden korktuk aydınlıktan, neden hurafelerle yelken açtırdılar gericilik ile karanlığa...?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!