Cumhuriyet İçin Şiir Şiiri - Ayşe Gürgan

Hey orda mısın?
Beni duyuyor musun?
Bir saniye bile düşünmedim cepheye giderken
Babam “Vatan “dedi
Annem “Namus”…
Hava çok soğuktu, her taraf buz…
Rüzgar ısırıyordu
Yırtık çarıklı ayaklarımı
Kuru ekmeği, suyla katık ediyordum
Yorgun yürüdüm uzun yolları
Yorgun savaştım
Hiçbir şeyim yoktu
Ümidim, Allah’a inancımdan başka.
Düşman oluk oluktu
Yağmur misali yağıyordu bombalar
Mermiler ölüm şarkıları söylüyordu
Etrafıma etten duvarlar örüyordu azrail
Kan kardeşim Mehmed’im
Can çekişiyordu kucağımda
Kuruyan dudaklarını gözyaşımla ıslattım
Yaralarına sevgimi bastım ilaç yerine
Oyalı mendilini verdi elime
“Al…al götür.” dedi
"İstiklal madalyası olsun
Gül kokulumun göğsüne
Anama doyamadım dedi yarime doyamadım
Yeni doğmuştu bebem adını Murat koydum
Vadem yetmedi bir kez yüzünü göremedim
Anama söyle dedi sakın ha ağlamasın
Karalar bağlamasın…"
Sonra gülümseyerek teslim etti canını
Yüreğime yazarak acının destanını.
Hey orda mısın?
Yasımı bıraktım sana tutman için.
Hey orda mısın?
Verimli topraklar bıraktım sana
Ekmen için.
Soğuk akan pınarlar bıraktım.
Hey orda mısın?
Onurlu bir mazi bıraktım sana
Cumhuriyet’i bıraktım
Başın dik gezmen için.
Hey orda mısın?
Sıcacık yatağına girdiğinde
Rahmet okudun mu ruhuma hiç,
Bayram sabahlarında adımı yad ettin mi?
Yediğin her lokmanın hakkını vere vere
Bugüne şükrettin mi?
Hey orda mısın?
Karnın tok sırtın pek şimdi
Kara tahta başında sabahlayarak
Bilim ürettin mi?
Ülkemi ulaştırdın mı,
Çağdaş medeniyetler seviyesine
Hey orda mısın?
Geçmişimi, geleceğimi bıraktım ellerine
Hey orda mısın?
Sahip çıkıyor musun emanetlerime?
21.10.2014