Cumhuriyet Güneşi Şiiri - Mehmet Şahan

Menekşe, gül, sümbül ektim bahçeme,
Meyve verdi, dostluk serdi çevreme.
Gonca oldu, sevgi saldı ülkeme,
Işık, ışık; çiçek, çiçek çocuklar.

Meyve verir bize bağlar onunla,
Geçit verir yüce dağlar onunla,
Aydınlanır nice çağlar onunla,
Işık, ışık; çiçek, çiçek çocuklar.

Mazisinde medeniyet saklıdır,
Gayet eski ama, sağlam köklüdür,
Geçmişimden geleceğe köprüdür,
Işık, ışık; çiçek, çiçek çocuklar.

Çağdaşlıkta, özgürlükte, barışta,
Yumak olur birbirini sarışta,
Rakibi yok, kendisiyle yarışta,
Işık, ışık; çiçek, çiçek çocuklar.

Cıvıl, cıvıl coşkusuna doyulmaz,
Kucak açar, hiç kimseyi kayırmaz,
Dini, dili, ırkı, rengi ayırmaz,
Işık, ışık; çiçek, çiçek çocuklar.

Bütün dünya hepsi ona özenmiş,
İlim, irfan, sevgi ile bezenmiş,
Ata’sının güvenini kazanmış,
Işık, ışık; çiçek, çiçek çocuklar.

Onunla tütecek yanan ocaklar,
Umutla dolacak bütün kucaklar,
Bir başka kokacak köşe bucaklar,
Işık, ışık; çiçek, çiçek çocuklar.

Dalga, dalga aydınlığı geceden,
Geleceği onda görüp önceden,
Atatürk’ten torununa devreden,
Cumhuriyet Güneşidir çocuklar.

28.10.1999