Cumhuriyet Şiiri - Güven Gürdap

Güz yağmurları yağar mı üstüme bilmem,
Her sonbahar dökülen yaprak gibiyim kışı görmem,
Anadolu çocuğuyum toprağı öyle kolay üstüme örtmem,
Ben bu dünyada hiç sevilmedim sevilmeyeni hor görmem.

Ben şehitoğlu şehitim toprağa öyle kolay girmem,
Bu vatan toprağının her yerinde izim var ölmem,
İsteseler de tarihten silmeyi silinmem,
Cumhuriyet tek inancımdır başkasını bilmem.

Küçük birbirini izleyen çekingen darbeler var üzerimde,
Vatanımın ufuklarını yine inatçı bir duman sarmış.
Bulutlar karardıkça ölüler fışkırır arştan,
San ki umutları tükenmemiş Cumhuriyet arayışından.

Tarih yolunu kaybedip umut ararken,
İşte o çıktı toprağı kanlar sularken,
Mehmet'i Mehmet sırtlar iken yürekten,
Her gönülde Cumhuriyet aşkı vardı derinden.

Tükenmeyen bir sevdaydı cumhuriyet,
Sanki karanlığın kıskacında bir yoldu Hürriyet.
Mehmet'in toprağa düştüğü acı bir gerçek,
Son nefesinde Cumhuriyet diye kükreyerek.

Hazin sonlar vardır hani o acısı hiç bitmeyen,
Küçük bir umut olsada yürekten hiç silinmeyen.
Bir ışık misali yanar, hiç yolunu görmeyen,
Tek kanlı savaş Cumhuriyettir tarihten silinmeyen.

Güven Gürdap