Bir sabah göklerden süzüldü bir ışık,
Uyandı dağlar, sustu her çığlık.
Karanlığa bir el uzandı, umut yandı,
“Uyan ey halkım!” dedi bir ses, “Güneş doğdu artık!”
O el Mustafa Kemal’in eliydi,
O ses Anadolu’nun yüreğiydi.
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta