Cumhuriyet Şiiri - Necmettin Özgürsoy

Yıllar geçti Cumhuriyeti armağan edişinin üstünden.
Aşina olduk 70 milyon, yaşlı-genç insan.
Şimşekler çakıp, yıldırımlar yarattık.
Ardından hiç yorulmadan koştuk atanın.
Sıradağlar gibi siper olduk yılmadan,
Ilgın ılgın esen kötülük yellerine.
Nice yıllara dedin atam, teslim ederken gençlik elerine…

Cumhuriyeti biz kurduk, yaşatacak sizlersiniz dedin.
Umudunu, özlemini, geleceğin sorumluluğunu bize yükledin.
Mahcup etmedik seni atam, bayrağı hep yüksekte tuttuk.
Her bir köşesinde bu vatanın, temeline sevgi harcını kattık.
Ummanlar taşsa da, yıkılmaz bölünmez bir ülke yarattık…

Riya olur bu şanlı ecdada küçük bir şüphe, hatta ihanettir bir
anlık gaflet.
İçinde bulunduğumuz ahval ve şerait olsa da namüsait,
Yine de olmaz gözümüzde en küçük bir korku, yüzümüzde yeis.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal, bunu böyle bil.
Tacısın ebediyete kadar bu gençliğin önünde, sönmeyen
meşalesisin…