Uzun zamandır, dün ilk defa
Uzandım kanepeme.
Kanepenin başına dayadım başımı.
Gece yarısına çok az bir mesafede
Perdenin pencereye bıraktığı boşluktan
Seyrettim yüzüme vuran ay ışığını.
Öylesine sevdim seni,
Öylesine aşıkoldum işte.
Belki bir duruşuna,
Belki gülüşüne...
En anlamlısı,
Sevmekti benim için.
Ne güzel şey
Güne seninle başlamak.
Adını söylemek,
Birdaha söylemek.
Tahtalara kazımak seni,
Bir ağacım ben,
Dünyanın herhangi bir yerinde,
Herhangi bir savaş meydanında.
Dallarım kurşun sıyrığı,
Köklerimde kan var.
Güneş diye her gün
Masada yarım bıraktım çizimlerimi.
Yarım kaldı çizdiğim bütün yollar.
Başım ağrıdı nedense birden.
Kalemimi bırakıp balkona koştum,
Havada köpüklü bir deniz kokusu.
Her yanım susmuş, karanlık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!