Cümbüşü İbrişim Kuşak

Cümbüş-ü ibrişim k/uşak

Bir gül gördüm gözleri bağlanmış
Çileyi devrana döner usul usul
Belinde bağlı ibrişim kuşak
Cümbüş-ü seyr-i alemdir figanı
Gerilmiş yaydır kaşları, gözleri taşlanmış

Tacını giymiş aleme gider, ayaklarında pranga
Dertler derinlere inmiş kuyusunda
Sapan taşlarıyla yön arar, elleri donuk
Özge canlar doğurur zamanda
Her yer aşina, şehirleriyse çok soğuk
Bir cümbüş-ü ibrişimdir pranga

İntisabında hayalmidir kanındaki ba husus
Estirir bedeninde çıkılması zor hortumlar
Bir firari çökeltidir bu gün var olan
Gerdanında yaz okunur, sınıfında donuk yazı
Beşiğine kertik atılmış dünyada
Cennette saklıdır dillerde özel husus

Bir akşam düşleri kalır yanımda
Bende saklı durur ibrişimden bağı
Devr-i zamanenin ellerinde kuşak
Çözgüsü ters gelir, yazgısı saba yeli
Dağına kar yağmış, temeli yangında
Güller yetişir saklı tuttuğum bağımda

Şimdi; ben, sen ve tüm insanlar!
Vururuz sapana benzer taşlarla
Ebabillerden kalma kızgınlıklarla
Poz verir görüntümüz atinin atisine
Ters yüz olmuş virane karartmaları
İnsana teğet geçer anlı şanlı zamanlar
Bir cümbüş-ü ibrişimdir k/uşaklar

Hey gidi kuşağında bağı olanlar!
Nerede yanık yanık esen yaz esintileri?
Girdabında kayıptır gönlüm sevdanın
Alıpda giden varmı dünyadan ateşleri
Cehennem yaslıdır yüreğime
Üflemeyin narına düşer k/uşaklar

09-08-2009 17:35 Hayrettin